Edward Perraud (Nantes, 1971) is percussionist, drummer, componist, improvisator, onderzoeker en ook nog een succesvol fotograaf, zoals is te bewonderen in het cd boekje. Ooit begonnen op de gitaar, daarna een studie trombone en klassieke percussie aan de CNR in Rennes, na een master in musicologie ging hij naar het conservatorium van Parijs waar hij o.a. les kreeg van meester drummer Daniel Humair, om uiteindelijk een vooraanstaand jazzdrummer te worden. Hij is lid van het beroemde internationale trio Das Kapital en van diverse andere groepen zoals het Joe Rosenberg Quartet en het Claude Tchamitchian Tentet. Hij maakte tientallen cd’s onder eigen naam of met anderen en begon ook een eigen label : Quark. Hier is hij te horen met pianist Bruno Angelini en Arnault Cuisinier op contrabas en op twee nummers is de beroemde trompettist Erik Truffaz te horen.

Het album opent met het lieflijke “Hors Sol” waarin het genieten is van het fluweelzachte pianospel van Angelini, langzaam ontrolt zich een wonderschoon muzikaal landschap. In “Chien Lune” wisselen romantische piano klanken af met dreigende tonen die zich herhalen en zodoende zorgen voor een perfecte spanningsboog. In “Flower of Skin” is voor de eerste keer het ragfijne trompet geluid van Truffaz te horen en dat is genieten geblazen, de etherische klanken die hij ontlokt aan zijn instrument tillen de muziek onmiddellijk naar een ander niveau. In “Fer de Lance” zorgen de roffels van het slagwerk voor de nodige geladenheid , de contrabas speelt de hoofdrol in het beeldende “Hors La Loi” een van de fraaiste nummers op het album door de dreigende sfeer die de muziek uitstraalt.

Ook bijzonder is het nummer “Neguentropie” (negatieve entropie), niet alleen vanwege de vreemde titel en de aanwezigheid ten tweede male van Truffaz maar vooral door de interessante opbouw van de compositie die overigens is opgedragen aan Bernard Stiegler (1902-2020) een Franse filosoof en publicist. Een totaal ander geluid is te horen in het nummer “Edukation”, hier kunnen we wel spreken van free jazz waarin piano, slagwerk en bas elkaar met enige regelmaat flink in de haren vliegen, over spanning gesproken die is hier volop aanwezig, zonder twijfel, in mijn oren het aantrekkelijkste nummer op deze schijf. “Firmament” is de serene afsluiter van dit fraaie album waarop ik graag wat meer dynamiek had gehoord zoals in “Edukation”.

Jan van Leersum